Bottrop

De vorige keer heb ik verteld over mijn minder leuke ervaring in Winterberg.
Nu zou ik verder vertellen hoe ik mezelf heb klaar gestoomd voor de wintersport.

Toen mijn vriend en ik hadden besloten dat ik mee ging op wintersport, dachten we meteen aan een middagje oefenen. We hadden een leuke actie gevonden en konden zeer betaalbaar naar Alpine Centrum Bottrop. Met een lengte van 640 m draagt Alpine Center Bottrop het predicaat ‘langste skihal ter wereld’. Dit was natuurlijk een goede hal om te oefenen!

Ik was ontzettend zenuwachtig, ik zag voor het eerst in jaren weer eens een dikke laag sneeuw. Jonge kindjes sjeesden me voorbij en toen moest ik nog richting de afdaling.

“Toe nou schat! Dit kan je wel” zei mijn vriend, terwijl ik steeds dichterbij kwam, en de afdaling steeds stijler leek te worden. Voorzichtig begon ik met bochtjes maken, links.. rechts.. zachtjes draaien wanneer ik recht stond.. en om niet te vergeten “Pizza punt!”

Normaal geniet ik erg van een pizza punt.. maar dit was wat anders! Ik moest leren remmen, anders kwam het niet goed. Mijn eerste afdaling was ontzettend traag, ik knalde een keer tegen de muur op, en toen ik viel kwam ik niet meer overeind, jeetje wat zijn die ski’s ontzettend onhandig!

Na ongeveer 3 afdalingen kreeg ik de smaak te pakken, de bochten maakte ik telkens iets harder en strakker, ik stond een stuk zelfverzekerder op de ski’s en ik vond het stiekem zelfs een beetje leuk.

Bottrop was een ideale gelegenheid om te oefenen. Ik heb de basis onder de knie.. heb weer curry worst geproefd… en ik weet dat ik straks in Oostenrijk met een paar lessen erg ver kan komen.